Śmieci, śmieci i śmieci

Noruj

Zastanawialem sie, kurwa, jak zaczac te wspomnienia. Jak opisac to, co mi sie przytrafilo. Nie ma na to slow, ale zacznijmy od poczatku, wrocmy do korzeni. Do tego malego, ale zajebistego miasteczka pod california.
Moi starzy byli w porzadku, mielismy male problemy finansowe, ale jako maly gnojek nie rozumialem tego. Dopiero jak ojciec zaczal chlac, a matka calymi dniami plakac cos we mnie ruszylo. Stary gral w kapeli na basie, bawili sie w starych rocknrollowcow. Czasem dali jakis koncert w pubie, a czasem poprostu cwiczyli w garazu. Zmarl jak mialem dziesiec lat, skutek picia i jarania. Matka dlugo to przezywala, ale dostalismy spore odszkodowanie, wiec trzymalismy sie na wodzie. Nauczyl mnie kilku rzeczy, muzyki, ze mozna wyjsc przed szereg i walczyc ze schematami. Nauczyl mnie dobroci do ludzi, mowil ze swiat czasem jest przeciw nam i wszyscy zycza nam smierci, ale w gruncie rzeczy ludzie sa dobrzy. Chcialbym w to wierzyc

Noruj

Matka zmarla jak mialem pietnascie lat, wiec przeniesiono mnie do sierocinca. To nie byl latwy okres. Z pewnoscia.
Hierarchia, o tak. To ona gorowala w bidulu, im starszy byles tym wazniejszy. Mialem to szczescie, ze nie bylem juz malym szczylem, ktorych tam gnebiono. Mimo to nie bylo latwo, bylem outsiderem, nosilem dlugie wlosy, podarte jeansy i gitare na plecach. Nie nawidzilem tego miejsca. Przeszedlem tam spora zmiane. Stalem sie samotnikiem, poznalem bluesa na koncercie na ktory spieprzylem z bidula. Co do spieprzania, nie wytrzymalem tam. Ucieklem i wrocilem do domu, ktory jednak przejel stan. Mialem go odziedziczyc jesli doczekam pelno letnosci w bidulu. Od tad zylem na ulicy, mialem skorzana kurtke ojca i stare jeansy. Pamietam, ze codziennie pan Ovenstoor wlasciciel pubu dawal mi resztki z posilkow,a ja mu przygrywalem. Czasem grywalem po knajpach za piwo i chleb, na zyciu bluesa tak mijal mi dzien.
Smutne,przenikliwe oczy,wasy i broda, stara kurtka ojca,jeansy,gitara koniec